Het blijft verbazen, maar er zijn nog steeds ondernemers die de naam van een leverancier verweven met de eigen handelsnaam, domeinnaam en webshop. Dat is zonder nadrukkelijke toestemming van leverancier onrechtmatig en als je voor de rechter wordt gesleept ben je echt de pineut.
Je kunt er gif op innemen dat namen van bedrijven, producten en diensten zijn beschermd. Je mag ze als reseller gebruiken in je werving, maar de indruk wekken dat je deel bent van de leverancier is uitgesloten.
Dat laatste is een van de redenen waarom leveranciers graag helpen met de marketing-communicatie van hun resellers. Dan houden ze netjes in de gaten wat en hoe iets in de markt wordt gezet. In contracten staan trouwens vaak expliciet de voorwaarden voor het gebruik van de naam.
Toch gaan met enige regelmaat resellers hier de fout in. Een deel doet dat uit onkunde, een ander deel weet dat het de regels overtreedt, maar denkt er mee weg te komen. Als de eerste brief van de huisjurist van de leverancier op de mat valt beginnen voor die tweede groep de problemen.
Boek9 bericht over een recente zaak waarbij een IT reseller de naam van een Chinese leverancier gebruikt in de domeinnaam van zijn webshop. De naam van die leverancier en het logo wordt op meerdere plekken in de webshop gebruikt. Om het nog erger te maken wordt gesuggereerd dat de webshop onderdeel is van een bedrijf dan officieel partner is.
Aangezien een nette brief en correspondentie over en weer niet werkt stapt de leverancier naar de rechter. Detail: de daad bij het woord voegen is dus niets iets dat alleen Amerikaanse of westerse bedrijven doen.
Eenvoudige zaak
Voor de rechter zijn dit soort geschillen eenvoudig te beoordelen, want komt zelden voor dat iemand kan aantonen dat hij toestemming had een naam, logo et cetera te gebruiken. De uitkomst is dat ook in alle gevallen iets als in deze zaak. Het enige verschil is dat hier, omdat de inbreuk langer duurde en omvangrijker was, de proceskosten veel hoger uitvallen. En waar dat toe leidt staat hier onder:
